021- 68372000
معرفی دوربینهای WDR دار
دامنه وسیع پویا (WDR Wide dynamic range) - این تکنولوژی چیست و چگونه برای سناریوهای مختلف نظارت تصویری کاربرد دارد؟ در این مطلب، ما توضیح می دهیم که چرا دامنه دینامیکی یک چالش است و چگونه می توان آن را مدیریت کرد.
WDR یا دامنه پویای گسترده چیست؟
WDR محدوده دینامیکی تفاوت در سطوح نور در یک تصویر، بین تاریک ترین و درخشان ترین مناطق است.
در یک روز ابری با نور خورشید کم و چندین سایه، دامنه دینامیک نسبتا کم وجود دارد، به طوری که هیچ جایی از نقاط روشن و تاریک سیاه و سفید وجود نخواهد داشت. در یک روز آفتابی، در یک صحنه با سایه های متمایز، بین درخشان ترین و تاریک ترین نقاط تفاوت زیادی وجود دارد و این همان چیزی است که ما آن را یک دامنه پویای گسترده یا WDR (همچنین به عنوان دامنه دینامیکی بالا یا HDR نامیده می شود) .
شکل 1: یک دوربین IP بدون قابلیت WDR.
شکل 2: یک دوربین IP Axis در حالت WDR.
در مثال فوق اگر دقت کنید وقتی دوربین از یک فضای تاریک به سمت یک فضای پر نور باشد .مشاهده ماشینی که در فضای نورانی است سخت می شود. تکنولوژی WDR در واقع رنج نوری زیاد تا کم را متعادل می کند تا شما بتوانید اشیا و یا اشخاصی که در نور زیاد و یا پشت به نور هستند را براحتی ببینید.
WDR - کنتراست پویا
حالت WDR یک تکنولوژی است که محدوده دوربین را گسترش می دهد تا فاصله بیشتری بین مناطق روشن و تاریک در تصویر را پوشش دهد.
راه های متعددی برای افزایش دامنه پویا وجود دارد و بسیاری از راه حل ها در ترکیب برای به دست آوردن بهترین نتیجه استفاده می شود.
شکل 3: کل دامنه پویا یک صحنه.
شکل 4: محدوده دینامیکی (نشان داده شده در قرمز) توسط یک دوربین با قابلیت غیر WDR گرفته شده است. ناحیه ی سمت چپ در زیر کمر قرار دارد و ناحیه ی سمت راست بیش از حد قرار گرفته است.
شکل 5: محدوده دینامیکی بیشتر (نشان داده شده به رنگ قرمز) به عنوان دوربین با قابلیت WDR گرفته شده است.
ساده ترین روش مبارزه با WDR این است که Axis تماس Contrast دینامیک، یک قابلیت ساخته شده در بسیاری از دوربین های ما است. در این روش، حسگر دوربین یک تصویر با عمق بیتی بالاتر (یک ملک داخلی که به محدوده دینامیکی تبدیل می شود) را از آنچه که دوربین در واقع می تواند ارائه می دهد.
دوربین سپس نقشه برداری پیشرفته را انجام می دهد که در آن برخی از سطوح روشنایی کاهش می یابد تا عمق بیت را به یک فرمت که صفحه نمایش کامپیوتر می تواند انجام دهد کاهش دهد. هر دو تاریک ترین و درخشان ترین بخش ها به حساب می آیند، و در نتیجه در جزئیات هر دو مقیاس بیشتر می شود.
شکل 6: نوار بالا نشان دهنده تصویر عمق بیت بالا است که به سنسور ذخیره شده است. نوار مرکز نشان می دهد که چگونه بخش های خاصی از تصویر کاهش می یابد. نوار پایین ترین خروجی را پس از نقشه برداری تن نشان می دهد.
دو نوع نقشه تون وجود دارد. در Global Tone mapping، تمام پیکسل ها به همان شیوه عمل می شوند، به این معنی که سطوح مشابه در همه جا در تصویر حذف می شوند. با نقشه برداری محلی، تصمیم گیری در هر منطقه در تصویر انجام می شود، برای تعیین سطوح حذف شده. Mapping Tone محلی نیاز به پردازشگر بیشتری دارد، اما نتیجه عالی را به ارمغان می آورد.
WDR - ضبط پویا
یکی دیگر از فن آوری کاملا متفاوت برای افزایش دامنه، Dynamic Capture نامیده می شود که در آن دوربین چندین عکس را در یک توالی سریع می گیرد و با استفاده از سطح نوردهی متفاوت برای هر تصویر. این تصاویر پس از آن ترکیب شده به ترکیب، با هر دو درخشان ترین و تاریک ترین قطعات حفظ شده است.
در این تصویر عمق بیتی بسیار بالاتر از آن است که می تواند بر روی صفحه نمایش کامپیوتر نمایش داده شود، بنابراین نقشه برداری تن باید در اینجا نیز اعمال شود، همانند کنتراست دینامیکی.
صرفه جویی در چندین عکس در زمان معمولی که برای یک تصویر استفاده می شود نیاز به سنسور بسیار سریع و حساس برای ارائه این خروجی WDR برتر دارد. این تکنولوژی امروزه در برخی از دوربین های بولت موجود است.